YALAN SÖYLEMEK AHMAKLARIN İŞİDİR

         “Vakitlerden  bir  vakit  padişah, çağırmış  tellalları:

         “Bana  yalan  söyleyebilene  bir  küp  dolusu  altın  vereceğim.” diyerek  ilanını  halka  duyurma  emri  vermiş. Yalan  güzel  bir  şey  değil ama  padişah  bu  ilanla  zeka  testi  yapacakmış.

          Yarışma  zamanı  gelince  padişah, katılanları  teker  teker huzuruna  çağırmış. Biri, kendinden  emin  bir   şekilde  yalanını söylemiş:

          “Bir  kuş, aslanı  kapıp  yuvasına  götürdü.”.
 
           Padişah:

           “Bunun  neresi  yalan? Kuş  kartaldır, aslan da  kuzu  kadar  minik bir  yavru.Kaptı  mı  götürür  tabi!”

           İkinci  yarışmacı:

           “Komşu  ülkede  bir  eşeği  kral  yaptılar.” demiş  demesine  ama padişah  buna:

           “Ülkenin  kralı, pencereden  bakınırken  tacını  düşürmüş. Taç  da pencerenin  altındaki  eşeğin  başına  geçmiş. Taç  kimin  kafasındaysa kral  odur  tabii!”  cevabını  vererek  bunun   yalan  olmayacağını  ifade etmiş.

           Bir  başka  yarışmacı  da:

          “Padişahım, ben  gökyüzüne  bir  ok  attım. Altı  ay  sonra  geri döndü!”  diyerek  yalanını  ortaya  koymuş. Amma  velakin  padişah, buna  da  bir  cevap  vermiş:

          “Senin  ok, bir  ağacın  üstüne  düşmüştür. Ağaç, sonbaharda yapraklarını  dökünce  ok, takılacak  yer  bulamayıp  yere  düşmüştür.”
 
           Böylece  padişah, her  yalana  gerçek  bir  bahane  bulmuş  ve kimse  padişaha  “Bu yalandır!”  dedirtememiş.Son  yarışmacı  hariç…

           Son  yarışmacı:

          “Padişahım, siz  benim  babamdan  borç  olarak  bir  küp  dolusu altın  almıştınız. Şimdi  geri  almaya  geldim. Yalandır  derseniz  ödülümü veriniz. Yok, bu  dediğim  yalan  değilse  o  zaman  borcunuzu  ödeyiniz!”

           Yalan  söylemek  ahmakların  işidir. Zeki  insanlar  asla  yalan söylemezler. Çünkü  doğruyu  söylemenin  binlerce  yolunu  bilirler.